Şair Muzaffer Tayyip Uslu yakalandığı amansız hastalıktan kurtulamadığı için, çok genç yaşta ölüme boyun eğmek zorunda kalmıştı. Zonguldak’ta yaşadığı yıllarda onunla arkadaşlık eden şair, madenci Ahmet Turgut (Etingü), Doğu dergisinde şu dizeleri yazar:
“Sen ve ben
Her gün 844 adımlık yolda
Tüketmekteyiz ömrümüzü
Titrer hatıramda
Ak düşmüş saçlarıyla
Anamın yaşlı gözü
Böyle gurbetlik Muzaffer
Öbür dünyada ömür
844 adımsa eğer!”
Şair madenci Ahmet Turgut’un, dizelerinde sözünü ettiği “844 adımlık yol”, kuruluşundan beri Zonguldak’ın tek caddesi olan Gazipaşa Caddesi’dir. Bu cadde diğer şehirlerde görülen caddelere benzemez. Eskiden, ortasından limana kömür taşıyan trenlerin geçtiği gelişli-gidişli iki demiryolu vardı. Lokomotiflerin çıkardığı isli dumanlar ve keskin kömür kokusu cadde boyunca yayılır, dükkanların evlerin içine, insanların üstüne sinerdi.
Ahmet Turgut’un adımlarıyla 844 adım tutan “Gazipaşa turu” ise, her dönemin gençleri arasında revaçtadır. Şehirde çeşitli ürünlerin satıldığı dükkanlar, ünlü Ali Tat Pastanesi, halkevi, bu cadde üzerindedir. Gazipaşa turu Yağcılar’ın (Şimdiki Halk Bankası karşısı) oradan başlayıp, iskeleye kadar uzar. Sonra turun başladığı yere geri dönülür. Geri dönüş aynı kaldırımdan yapıldığı gibi, karşı kaldırımdan da olabilir. Kişilere özgü adımlarla yapılan Gazipaşa turları, konuşacak konuya, özel durumlara göre sayıca artabilir.
Özellikle, akşamüstleri, iş ve daire paydosları, lise düzeyindeki okul çıkışları nedeniyle her iki kaldırım da çok kalabalık olur. Ama o kalabalık içinde de olsa görmek isteyen, göreceğini görebilir. İşaret diliyle, anlatılmak istenen, karşı tarafa iletilebilir. Maharetli eller veya aracılarla küçük mektup ve notlar, sahiplerine ulaştırılabilir. Gazipaşa Caddesi şehirde yaşayanların birbirilerini görme, görünme, konuşma, dertleşme yeridir.
Hamit Kalyoncu (Yaşamak Güzeldi-sayfa-83-84-2017)
Zonguldak Nostalji
