Anne ben bir çocuğum!

Merhaba.

Basın camiasında yeniyim. Kadınların, çocukların, toplumun sorunlarını yazacağım. Yarınımız çocuklarımız ve onların eğitim hayatını ele alacağım. Aynı zamanda bir veli olarak eğitimdeki artıları eksileri burada gündeme getireceğim.

İlk önce eğitimden bahsetmek istiyorum. Eğitimde karşılaşılan zorluklar. Mesela oyun çağındaki çocuklara gereğinden fazla yüklenilmesi. İlk okula yeni başlayan bir çocuğa okuma yazma tam anlamıyla öğrenememişken, matematiksel işlemlere hızlı bir şekilde girilmesi. Neymiş 1 onluk, 3 birlik. 2 onluk ne eder vs'ler var. Çocuğa soruyorsun öyle bakıyor. Her çocuk aynı anda algılayıp idrak edebilir mi? Bir arkadaşım anlattı. Çocuğuna diyor ki. Bir onluk 3 birlik kaç eder sorusuna çocuğun anneye verdiği cevap, ne olabilir sizce?

-Anne niye soruyorsun ya, ben bir çocuğum...!

Arkadaştan bunu duyunca epeyi güldüm. Aynı zamanda düşündüm, acaba çocuk haklı mı diye. Ve hak verdim. Galiba biraz okul müfredatı gereği öğretmenlerin çok ödev vermesi, velilerin çabası, sonra çocuklar arası kıyaslamalar, keyifleri kaçırıyor. Hani her çocuğun gelişimi, algısı farklılık gösterirsi? Ona biraz zaman ayırmak gerekmez mi?  

Yetkililere, öğretmenlerimize seslenmek istiyorum. Oyun çocuklarına biraz daha tolerans sağlansın. Oyun çocukları adı üstünde oyun odaklı eğitilsin. Önce dilimizi iyice bellesin. Masalları dinlesin. Önce okuduğunu anlamayı öğrenirse, kendini ifade etmeyi bilirse daha iyi olur diye düşünüyorum.

Bu duygu ve düşüncelerle yazıma son veriyorum. Bundan sonra imkan buldukça bu köşede olacağım. Bu siteye artık kadın eli değecek. İnşallah daha güzel olacak.

Sağlıcakla kalın.