Coğrafi yapısı en zor şehirlerden biri olan Zonguldak'ta yeni toplu taşıma alternatiflerini düşünmek gerekiyor. Kentin yapısına uygun tramvay, hafif raylı sistem, metro, lastik tekerlekli raylı sistem ve raybüs gibi alternatifleri neden düşünmüyoruz? Şehrin bugünü ve yarınını ilgilendiren bu denli önemli meseleye kafa yormak hepimizin görevi değil mi?
Şimdiye kadar Zonguldak'ta bu başarılabilseydi, her 5 yılda bir ihaleyle firmalara asfalt yaptırmak zorunda kalınmazdı. Trafik rahatlardı. Yolcular rahat nefes alırdı. Konforlu yolculuk yapardı.
Bir çok şehirde işleyen raylı toplu taşıma sistemi Zonguldak'ta hayata geçirilemedi. Bugüne kadar kimsenin aklına gelmedi. Ama en azından bundan sonra masaya yatırılmalı. Ankara'da Ankaray, İstanbul'da Marmaray, Eskişehir'de Estram varsa Zonguldak'ta da Elmastram veya Zontramvay neden olmasın?
Böylece her 3-5 yılda bir asfalt derdimiz olmaz. Hem trafiği rahatlatmış oluruz hem de şehrin yıllardır kangren halini almış ulaşım sorununa kalıcı bir çözüm bulmuş oluruz.
Vatandaş gideceği mesafeye çok kısa zamanda ulaşır.
Gayet ferah bir ortamda, konforlu bir yolculuk yapmış olur.
Kimse kimsenin sırtına binmeden, nefesini kokmadan gayet medenice toplu taşıma hizmetinden istifade etmiş olur.
Yolcu sayısı artacağı için ücreti de ekonomik hale gelir.
PARLAK FİKİRLER...
Zonguldak engebeli bir şehir olduğu için söz konusu sistem ağırlıklı olarak sahil yolu hattında çalışacaktır. Özellikle Zonguldak - Kozlu ve Tıp Fakültesi Sağlık Kampüsü hattı hem hasta hem de öğrenci yoğunluğu bakımından güzel bir alternatif olacaktır.
Öte yandan Zonguldak Kapuz, Tersane, İnağzı, Kilimli, Çatalağzı istikametine de tramvay hattı oldukça faydalı olacaktır. Kilimli'deki öğrenciler, Çatalağzı'ndaki termik santral işçileri, maden işçileri ve her gün Zonguldak'a gidip gelen vatandaşlar için gayet konforlu bir seyahat imkanı sunacaktır.
Düşünsenize Üzülmez ile Çaydamar - Köy Hizmetleri istikametlerinde, tramvayla yolculuk ettiğinizi... Hem vatana millete faydalı hem de devletin/milletin bütçesine uygun olacaktır.
Bu arada bundan rahatsızlık duyacak olan dolmuşçular da müşterinin velinimet olduğunu idrak edecektir. Onlar da tramvay ağı dışındaki noktalar ve mahalleler arasında varlığını sürdürecektir.
Söyleyin bakalım. Bu tür bir projeyi tek seferde hayata geçirmek mi mantıklı, yoksa ikide bir her 3-5 yılda asfalt dökmek ve halka çile çektirmek mi?
Peki bunu neden yazdım?
Geçen gün Çatalağzı'na gittim. Şoför bey sağ olsun, midibüs hınca hınç dolduğu halde ara duraklardan yolcu almaktan geri durmadı. Onlardaki hırsı, durakta bekleyen yolcuları yürüyen para olarak gördüklerine bir kez daha kanaat getirdim. İlginçtir, durakta bekleyen yolculardan hiçbiri de "Ben bunun neresine bineceğim" demedi. Yolcular arasında halen yaşlıya karşı saygısını yitirmemiş gençler, yolda binen yaşlı teyzelere yer verme yarışına girince, ayakta sırt sırta yolculuk yapanların çektiği eziyeti tahmin edersiniz! Pandemiye inat, midibüsün tıka basa dolmasına müteakip çekilen zahmet, saygılı gençlerin varlığına sevinmemize bile fırsat vermedi!
O an dedim ki kendi kendime: Yazıklar olsun!
Cumhuriyet'in ilk vilayeti olup,
Yerin yüzlerce metre altından çıkarılan kömürle Erdemir ve Kardemir'de demir cevheri eritip,
Taa Batman ve Şırnak'a kadar vatan topraklarına demiryolu rayı üreten bölge insanının talihsizliğine bir kez daha üzüldüm!
İnsanların çektiği bunca eziyet reva mıdır dedim?
Eskişehir'de yaşayan amcanın, Zonguldak'taki amcadan bir ayrıcalığı mı var? Zonguldak insanı 1,5 asırdır kömür kazarak bu ülkeye canı pahasına enerji girdisi sağlarken, bir tramvay veya metrobüse binmeyi hak etmiyor mu?
Bu konu siyaset dışı bir mesele; ancak yine de iktidar partili belediyelerin böylesi projeler için daha avantajlı olduğunu bilmeyenimiz yok! Zonguldak, Kozlu, Kilimlili belediyeler halihazırda Ak Partili değil mi? Zonguldak'ın genç Belediye Başkanı Sayın Selim Alan, Sayın Cumhurbaşkanıyla bire bir görüşse veya Zonguldak'ın bir dediğini iki etmeyen Sayın Çevre ve Şehircilik Bakanına bu ihtiyacı bir aktarsa kente ne büyük iyilik etmiş olur!
İşte, bir midibüs yolculuğunun bana düşündürdükleri...
Ne diyelim!
Hayaller, inşallah gerçek olur.