Türbenin yapımındaki katkıları nedeniyle Ereğli Belediye Başkanı Halil Posbıyık ve Alaplı Belediye Başkanı Nevzat Çimenoğlu’nun isimleri türbede bulunan bir taş üzerine yazılmıştır.
İşte, aldığımız bilgilerden derlediğimiz öykü;
“Köyden bir gün 40 atlı geçer…
Köy üzerinden yolculukları esnasında dinlenmek, mola vermek üzere bir yerde konaklarlar…
Kiraz, dut vb meyve ağaçlarının bulunduğu bir mekânda…
O arada köylüler durumu fark eder…
Bakarlar ki, temiz yüzlü-düzgün tipli insanlar, bunlar…
Sanki “evliya’lıklarını-hacı’lıklarını- hoca’lıklarını” test etmek istercesine, şu adamları bir tanıyalım metodu uygulamaya niyetlenirler…
Bir köylü, atlı gruptan şöyle bir talepte bulunur;
“Bizim bir cenazemiz var, namazını siz kıldırabilir misiniz”…?
Atlı gruptan biri, “olur, tabi ki kıldırırız” demiş…
Köylü, hazırladıkları tabut gibi bir şeyin içine köyden canlı bir insanı, ölü diyerek koymuşlar ve namazı kılınmak üzere evliya-hocanın önüne getirmişler…
Hoca namaza duracağı ve niyet edileceği esnada köylüye sormuş:
“Canlı diye mi, Meyit-Ölü diye mi niyet edeceğiz”…
Kalp gözüyle mi, her nasılsa anlamış yani hissetmiş durumu hoca…
Köylü: “Meyyit için Hocaam” demiş…
Neyse…
“Allah için namaza, Resulullah için Salavata, Meyyit için duaya-namaza, uyun hazır olan İmama” diye bir niyet edilmiş ve cenaze namazına durulmuş…
Defin işlemlerinden önce- tabutun içine konan köylüye- bir bakalım istenmiş…
Fakat, o evliya gibi adamın “Meyyit için” diye niyetinden olsa gerek, canlı olan kişi, ölü olarak bulunmuş…
Ve bugün Üveyikli Köyünde bulunan Türbenin de o şahsa ait olduğu zannediliyor…