Resmi nikah kıyma yetkisinin belediye memurları ve muhtarlar dışında il ve ilçe müftülerine de verilmesine yönelik kanun tasarısı, TBMM gündeminde görüşülmeyi bekliyor. Tasarı yasalaştıktan sonra çıkarılacak uygulama yönetmeliğiyle müftü nikahının kıyılmasına ilişkin yöntem ve usuller belirlenecek.
Buna yönelik altyapı oluşturma çalışmaları ve hazırlıklar da bir taraftan yürüyor; görüş ve öneriler değerlendiriliyor. Değişiklik nedeniyle, yeni yetkilendirmeyle ilişkili çok sayıda düzenleme yapılması yeni bir mekanizma oluşturulması gerekiyor.
Tasarı yasalaşıp uygulama yönetmeliği çıkarıldıktan sonra evlenme başvurusu yapan çiftlere, “Nikahınızı müftünün mü, belediye memurunun mu kıymasını istiyorsunuz?” diye sorularak tercihli bir form doldurmaları istenecek. Resmi müftü nikahı talep edenlerin ayrıca bir dini nikah merasimi yapmalarına gerek kalmayacak. Nikahını müftünün kıymasını isteyenler aynı zamanda, “Dini kurallara uygun bir nikah töreni” hizmetini de alacaklar. Müftünün ya da görevlendireceği memurun kıyacağı nikah da resmi nikah statüsünde olacak. Müftülük, nikah işlemleri için gerekli yasal takibatı kurumlarla yazışarak yapacak.
Aynı zamanda evlenecek çiftler açısından, “süt kardeşliği” gibi dinen haram kılınan konularda uyarıları yapacak. Başvuru formunda, dini merasimli müftü nikahını tercih etmeyenler, halihazırdaki gibi evlendirme memurlarına yönlendirilecekler ve nikah işlemleri dini merasim olmadan kıyılacak. Yani belediye başkanı ve yetkilendirdiği evlendirme memurunu tercih edenler; ya belediyeye ait evlendirme dairesinde ya da düğün salonunda nikahını kıydırabilecek.
TÜRK DEVLET GELENEĞİNDE NİKAH TESCİLİ NASIL OLDU?
- Selçuklular döneminde, evlenmenin devletin denetiminde yapılmasına ilişkin, nikah akdetme işlemi hakimlerin görevleri arasında sayılıyordu.
- Osmanlı’da da nikahlar mahkeme huzurunda veya mahkemeden alınan izinname ile imamlar tarafından akdediliyordu. Şeyhülislam İbn-i Kemal ve Ebussuud Efendi’nin fetvalarında da nikah akdi için kadı izninden bahsediliyordu.
- 1917 tarihli Hukuk-i Aile Kararnamesi’yle evliliklerde mahkemeden izin almanın gerekliliği kanunen düzenleme altına alındı.
- 1926 tarihli Türk Medeni Kanunu’yla, resmi nikah zorunlu hale getirilerek; evlilik akdi, devlet güvencesine alındı. Kadınla erkeğin evlilikte eşit olduğu yasal zeminde kabul edildi.
Kaynak: Habertürk
