Doktor Abdullah Cemal tarafından hazırlanan ve Ankara’da 1922 yılında basılan “Türkiye'nin Sıhhi İçtimai Coğrafyası: Zonguldak Sancağı” adlı, 47 sayfalı raporda, Zonguldak bölgesinde kılık kıyafet hakkında şu bilgiler verilmektedir.
Zonguldak da ortak bir kılık kıyafet sekli bulunmamaktadır. Şehirlerde genellikle setre pantolon, setre altta dar şalvar, kuşak, fes ve bazen agabani giyerler. Erkek köylüler umumiyetle beyaz veya boyalı Avrupa pamuk ipliklerinden kendilerinin dokuyup imal ettikleri aşağıları dar, yukarıları kıvrımlı genişçe şalvar üstüne yazın renkli alacadan mintan, kısın palto ve ceket ve hırka giyerler. Kadınlar için Ereğli, Bartın ve Devrek ile Zonguldak merkez ve köylülerinde farklılıklar vardır. Söyle ki; Ereğli’de entari üzerine gayet geniş ve adeta dört köse ve alt iki kösesinde ayağı geçecek kadar iki deliği olan tek parça bezden bir şalvar giyer ve üstüne cepken veya ceket giyip baslarına yaslılar hasırsı küçük fes üstüne ve gençler boyalı, oyalı yemeniler üzerine de biraz renkli örtüler örterler. Hali vakti yerinde olanlar şalvarları renkli atlastan, üstünde cepkenleri keza etrafı sırma ile işlenmiş atlas ve kadifeden cepkenler giyip üzerine ipekli çarşaflar giyerler.
Bartın ve Devrek dahilen buna benzer ise de haricen renkli ve ekonomik duruma göre
iplik veya ipek peştamal sarılıp, baslarına da bir peştamal örterler. Normal köylü kadınlar
ise kırmızı bezden yapılmış bir şalvar ve üzerine mintan ve baslarına fes giyip, üzerine beyaz bez ve poğ tabir ettikleri siyah veya kırmızı dallı yemeniler sararlar ve bazen de beyaz bezler örterler. Erkek ve kadın köylülerin bellerine sal veya yün kuşak sarmaları yaygındır. Zengin kadınlarda süslenmeye rağbet fazladır.
Kaynak: Ekrem Murat Zaman
