Elveda

Elveda… Söylerken bile yürek burkan, içinde özlem, hüzün ve belki de bir parça umut barındıran o kelime. Bazen bir insana, bazen bir mekâna, bazen de eski bir benliğimize veda ederiz. Her elveda bir ayrılık gibi görünse de, aslında her ayrılık yeni bir başlangıcın kapısını aralar.

Hayat, tıpkı mevsimler gibi sürekli değişir. İlkbaharın neşesini yaşarken, bir gün sonbaharın sararmış yapraklarıyla vedalaşacağımızı biliriz. Ama biliriz ki, kışın ardından yine bahar gelecektir. İnsanlar da öyledir; hayatımıza girerler, iz bırakırlar, sonra yollar ayrılır. Fakat kalbimizde taşıdığımız anılar asla kaybolmaz.

Bazı vedalar sessizdir, kelimelere bile dökülmez. Sadece bir bakış, belki bir tebessümle vedalaşırız. Bazılarıysa gözyaşlarıyla, uzun uzun anlatılan cümlelerle gelir. Ama nasıl olursa olsun, bir elvedanın içinde hep bir teşekkür saklıdır. "İyi ki vardın, iyi ki yaşadık," deriz içimizden.

Bazen bir insana, bazen bir şehre, bazen de bir döneme veda ederiz. Kalbimizde sakladığımız anılar birer yıldız gibi parlar, yolumuzu aydınlatır. Vedalar acıdır ama unutmayalım ki, her son bir başlangıcın habercisidir

Elveda, sadece ayrılık değildir; aynı zamanda bir kabulleniştir. Hayatın akışına, değişime, kaçınılmaz sona boyun eğmek değil, onu anlamak ve kucaklamaktır. Bir kuşun kanat çırpıp uzaklaşmasını izlerken içimizde hissettiğimiz buruk huzur gibidir bazen. Çünkü biliriz ki, sevdiğimiz şeyleri özgür bırakmak, onların gerçekten bizimle kalmasını sağlar.

Ve bazı elvedalar aslında hiç söylenmez. Bir bakışın içinde saklıdır, bir sarılmada gizlidir, bir iç çekişle yankılanır. Kimi zaman gitmek gerekir, kimi zamansa kalıp gitmesine izin vermek. Ama her iki durumda da bilmeliyiz ki, gerçek sevgi, mesafelere rağmen varlığını sürdürür.

Elveda, kimi zaman bir teşekkürdür. Geçmişe, yaşananlara, bize kattıklarına teşekkür etmek… "İyi ki vardın, iyi ki benimle yürüdün bir süreliğine" diyebilmektir. Ve sonra başını dik tutup, yoluna devam edebilmektir.

Belki de en güzel vedalar, içinde kırgınlık değil, huzur barındıranlardır. Ve en doğru elveda, içimizde yeni başlangıçlara yer açan o tatlı hüzündür.

O yüzden, elveda derken korkma… Çünkü her gidiş, yeni bir dönüşün habercisidir.