Kış soğukları başladı. Allah yoksulların, işsizlerin yardımcısı olsun.
Küçüklüğümüzde hep yoksulduk. Eve bir şey alınsa bizden iyisi yoktu. Yeni nesli anlayamıyorum. Ne vardan anlıyorlar ne yoktan.
Ama onlardan çok biz anne büyükler suçluyuz bence. Onlar ne istediyse verdik. Biz küçükken yaşayamadık onlar yaşasın. Bir dediği iki olmasın. Sonunda tepemize çıkarttık. Şimdi hayat pahalı. Paramız yok alamayız desek bile laf dinlemiyorlar.
Biz küçükken büyüklerimiz yok dedi mi bir daha istemezdik. Sonra sonra diye. Bekler dururduk sessize. Ama elde avuçta yokki, nasıl alsınlar her istediğimizi. Biz de küçük şeylerden mutlu olurduk eski nesil. Eski nesil derken 80'ler 90'lar yani.
Nereden nereye? Kendi elimizle şımarttık.
Kış mevsimi zordur. Sanki kış yaşıyoruz.
Allah yoksulların, işsizlerin yardımcısı olsun.
Çünkü çocukların istekleri bitmiyor. Onlara yetmek imkansız gibi. Belli bir gelir yoksa çok zor. Bu karda kışta evsiz barksız olana, ihtiyaçları karşılayamayana Allah yardım etsin.
Çocukların eğitimi de zor. Cep telefonlarından onları kurtarmak imkansız. Ödevleri bin bir zorlukla yaptırıyoruz. Nasıl olacak bilmiyorum.
Ama şunu biliyorum. İnadına mücadele. Onlar için ayakta kalmak. Düştüklerinde kaldırmak büyüklerin görevi. Onları vatana millete anne babalarına layık evlatlar yapmak için uğraşmalıyız. Moral bozmak yok.
